Renée Sintenis: The Forgotten Master of Animal Plastic στο Βερολίνο

Renée Sintenis: The Forgotten Master of Animal Plastic στο Βερολίνο

München-Freimann, Deutschland - Στις 6 Ιουνίου 1962, δημιουργήθηκε ένα δυσδιάκριτο αλλά τόσο σημαντικό γλυπτό στη μεσαία λωρίδα του αυτοκινητόδρομου A9 στην είσοδο του Μονάχου-Freimann. Το Bear Boy, που σχεδιάστηκε από τον ταλαντούχο καλλιτέχνη Renée Sintenis, συμβολίζει τη σχέση μεταξύ του κοινού Βερολίνου και της Δυτικής Γερμανίας και του ίδιου του Μονάχου. Αλλά ποια ήταν αυτή η αξιοσημείωτη γυναίκα που την έψαχνε στον κόσμο της γλυπτικής;

Η Renée Sintenis μεγάλωσε σε μια εποχή που ο ρόλος των γυναικών στη σκηνή της τέχνης ήταν οτιδήποτε άλλο παρά απλό. Ως παιδί, έδειξε ήδη μια ειδική συγγένεια, οπότε αναφέρει bayern 2 που έτρεξε ένα σπασμένο σε κούκλα και τα διακοσμημένα σχολικά βιβλία με εικόνες και horses. Αυτό το πάθος την οδήγησε στην απόφαση να γίνει ζωικός γλύπτης - ένα επάγγελμα που θεωρήθηκε μάλλον αμφίβολο εκείνη τη στιγμή. Δεδομένου ότι οι γυναίκες δεν εγκρίθηκαν στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου, ο Sintenis επέλεξε τέχνες και βιοτεχνίες στις οποίες διαμορφούσαν τόσο τις θηλυκές πράξεις όσο και τους αρσενικούς θεούς, ενώ οι παραστάσεις των ζώων παραμελούνται.

πρωτοποριακή εργασία στο γλυπτό

Κατά τα πρώτα χρόνια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Sintenis άρχισε να παράγει μικρό γύψο από γύψο, συμπεριλαμβανομένων των πουλάρια, τα ελάφια, τα γαϊδούρια και τις γκαζέλες. Αυτά τα έργα έγιναν καλά δεκτά από το κοινό, αν και συχνά απορρίφθηκαν από τους κριτικούς ως "θηλές" ή "τέχνη προβολής". Το έχασε για να αποφοιτήσει και να δεχτεί το όνομα "Renate", το οποίο υπογραμμίζει την ασυνήθιστη προσέγγισή της.

Η καλλιτεχνική σταδιοδρομία πήρε ταχύτητα - μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Sintenis ήταν η πρώτη γυναίκα στον τομέα της γλυπτικής στην Ακαδημία των Τεχνών, αλλά σύντομα αποκλείεται από την Ακαδημία λόγω της εβραϊκής προέλευσής της. Τα έργα της υπέφεραν από τεράστιους περιορισμούς από το ναζιστικό καθεστώς, πολλοί έχουν απομακρυνθεί από δημόσιες συλλογές. Παρά τις αντιξοότητες αυτές, κατάφερε να κάνει ένα όνομα για τον εαυτό της με το πλαστικό της έργο.

Το Βερολίνο bär

Ίσως το καλύτερο έργο της, το άγαλμα της αρκούδας του Βερολίνου, δημιούργησε το Sintenis 1932. Αυτό το γλυπτό έγινε σύμβολο του Βερολίνου και βρήκε το δρόμο του στον κόσμο του κινηματογράφου, όπου απονεμήθηκε ως τρόπαιο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου από το 1953. Αυτή η τιμή δείχνει πόσο έργο του Sintenis είναι αγκυροβολημένο στην κοινωνική αντίληψη.

Η Renée Sintenis δεν θεωρείται μόνο σημαντικός καλλιτέχνης της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αλλά και ως πρότυπο για τη "νέα γυναίκα". Η μοντέρνα εμφάνισή τους και ο ασυνήθιστος τρόπος ζωής τους τους έκαναν μια πραγματική διασημότητα στο Βερολίνο τη δεκαετία του 1920. Έχει αναπτύξει τη δική της γλώσσα σχεδιασμού με την ιμπρεσιονιστική-κυματοειδές επιφανειακή θεραπεία και έδειξε το αδιέξοδο των νεαρών ζώων στις κινήσεις της-ένα σημάδι της βαθιάς σύνδεσής της με τη φύση.

Σήμερα, τα έργα της δεν μπορούν μόνο να βρεθούν σε μουσεία, αλλά και μέρος της μνήμης των πόλεων που το διαμόρφωσαν. Τα γλυπτά αρκούδων τους δεν είναι πλέον απλά απλά γλυπτά, αλλά τμήματα μιας πολιτιστικής ταυτότητας που λειτουργούν πολύ πέρα ​​από την ώρα προέλευσής τους. Χάρη στην παρουσίαση πάνω από 80 από τα έργα της στο Μουσείο Edwin Scharff, υπάρχει επίσης μια μοναδική ευκαιρία για να εξερευνήσετε τη δημιουργία ενός από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής τους, ως Η κληρονομιά του Renée Sintenis είναι αβέβαιη. Η αγάπη της για τα ζώα, ο ακούραστος αγώνας της για αναγνώριση και το καλλιτεχνικό της όραμα την καθιστούν έναν πραγματικό πρωτοπόρο - έναν ρόλο που εξακολουθεί να ενσωματώνει με χάρη και στυλ.