Μόναχο: Οι δικαστές περιορίζουν την ελευθερία του Τύπου σε ποινικές διαδικασίες!

Μόναχο: Οι δικαστές περιορίζουν την ελευθερία του Τύπου σε ποινικές διαδικασίες!

Το Διοικητικό Δικαστήριο του Μονάχου αποφάσισε ότι οι δημοσιογράφοι δεν έχουν δικαίωμα στα ονόματα των δικηγόρων υπεράσπισης σε έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η απόφαση αυτή, η οποία ανακοινώθηκε στις 18 Ιουνίου 2025 (αναφ. M 10 E 25.3465), βασίζεται στην εμπιστευτικότητα του πελάτη σύμφωνα με τον Ομοσπονδιακό νόμο περί δικηγόρων (BRAO), ο οποίος θεωρείται κρίσιμος για τη διατήρηση του νομικού απορρήτου, αναφέρει LTO. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δημοσιογράφος ζήτησε το όνομα του συνηγόρου υπεράσπισης υπόπτου για ανθρωποκτονία. Ωστόσο, ο εισαγγελέας αρνήθηκε να παράσχει πληροφορίες και αναφέρθηκε στο απόρρητο του πελάτη.

Το διοικητικό δικαστήριο υποστήριξε ότι η διατήρηση του νομικού απορρήτου είναι απαραίτητη για τα συμφέροντα της συνταγματικής απονομής της δικαιοσύνης. Η απόφαση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Αμβούργου, το οποίο είχε επιβεβαιώσει το δικαίωμα του Τύπου στην ενημέρωση σε παρόμοιες υποθέσεις. Ενώ η ελευθερία του Τύπου θεωρήθηκε πιο σημαντική στο Αμβούργο, το δικαστήριο του Μονάχου βλέπει ξεκάθαρα ότι το απόρρητο των πελατών έχει το πάνω χέρι χωρίς να χρειάζεται να αποδεχθεί παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου.

Οι σκοτεινές πλευρές του δικαιώματος στην ενημέρωση

Αλλά τι ακριβώς κρύβεται πίσω από το δικαίωμα στην ενημέρωση βάσει του νόμου για τον Τύπο, το οποίο είναι σταθερά εδραιωμένο στη Γερμανία από το Άρθρο 5 Παράγραφος 1 Πρόταση 2 του Βασικού Νόμου; Αυτό το πρότυπο αποσκοπεί στη διασφάλιση της πρόσβασης σε πληροφορίες για δημοσιογράφους και εταιρείες μέσων ενημέρωσης και αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του Τύπου, όπως αναφέρεται Δικηγορικό γραφείο Herfurtner εκτελείται. Στην πράξη, ωστόσο, ο αιτών, δηλαδή ο δημοσιογράφος, πρέπει να αποδείξει έννομο συμφέρον για τις ζητούμενες πληροφορίες. Οι πληροφορίες μπορούν να παρέχονται μόνο υπό ορισμένες συνθήκες, με την προστασία των προσωπικών δικαιωμάτων και την απειλή για τη δημόσια τάξη να αποτελούν σχετικούς λόγους αποκλεισμού.

Ένα παράδειγμα αυτού είναι μια προηγούμενη περίπτωση κατά την οποία ένας δημοσιογράφος αναζήτησε πληροφορίες για αστυνομικές επιχειρήσεις στην κατοικία του. Μολονότι το Διοικητικό Δικαστήριο του Μονάχου έθεσε την προστασία των δεδομένων του προσφεύγοντος πάνω από την ελευθερία του Τύπου σε αυτό το πλαίσιο, το δικαστήριο επιβεβαίωσε ωστόσο τη σημασία των δημοσίων σχέσεων και το δικαίωμα που δικαιούται ο Τύπος. Αυτό δείχνει ότι όταν πρόκειται για αξιώσεις για πληροφόρηση βάσει της νομοθεσίας για τον Τύπο, είναι πάντα απαραίτητο να σταθμίζονται τα δικαιώματα στην πληροφοριακή αυτοδιάθεση και η ελευθερία του Τύπου.

Περιμένετε μέχρι την κύρια ακρόαση

Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή της τρέχουσας κατάστασης είναι ότι, σύμφωνα με το VG Munich, ο Τύπος πρέπει να περιμένει μέχρι την κύρια ακρόαση για να λάβει πληροφορίες επειδή η έρευνα δεν είναι δημόσια. Αυτό θα μπορούσε να κάνει το δημοσιογραφικό έργο σημαντικά πιο δύσκολο και οδηγεί στο ερώτημα: Πώς μπορούν οι δημοσιογράφοι να εκπληρώσουν τον ρόλο τους ως μεσίτες πληροφοριών σε τέτοιες περιπτώσεις, εάν τους αρνηθούν σημαντικές πληροφορίες;

Οι αποφάσεις των δικαστηρίων δείχνουν πόσο ευαίσθητη είναι η ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας του Τύπου και των δικαιωμάτων ατομικής προσωπικής προστασίας. Η συζήτηση για τα όρια του δικαιώματος στην ενημέρωση παραμένει συναρπαστική και δείχνει ότι θα συνεχίσει να είναι απαραίτητο για τους δημοσιογράφους να γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους και, εάν χρειαστεί, να εξετάσουν το ενδεχόμενο νομικής δράσης, όπως συμβαίνει Νομοθεσία της Βαυαρίας προτείνει.