Negen jaar na de OEZ-aanval: Gisela Kollmann vecht voor de herinnering

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Herdenking van Guiliano Kollmann en de slachtoffers van de OEZ-aanval: emotionele herinneringen en eisen voor sociale verantwoordelijkheid.

Gedenken an Guiliano Kollmann und die Opfer des OEZ-Anschlags: Emotionale Erinnerungen und Forderungen nach gesellschaftlicher Verantwortung.
Herdenking van Guiliano Kollmann en de slachtoffers van de OEZ-aanval: emotionele herinneringen en eisen voor sociale verantwoordelijkheid.

Negen jaar na de OEZ-aanval: Gisela Kollmann vecht voor de herinnering

De herinnering aan een tragische dag zweeft boven het winkelcentrum Olympia (OEZ) in München. Het is nu bijna negen jaar geleden dat een schietpartij op 22 juli 2016 de levens van negen mensen verwoestte, waaronder de 19-jarige Guiliano Kollmann. De diepe wonden die deze rechtse terroristische aanslag heeft achtergelaten, zijn vandaag de dag nog steeds merkbaar onder de achterblijvers. “Onze harten zijn gebroken”, zo beschrijft Gisela Kollmann het onmetelijke verlies van haar kleinzoon, die net aan zijn beroepsopleiding tot offsetdrukker begon. “Hij zou in september 2016 met zijn stage zijn begonnen”, voegt de grootmoeder toe, die Guiliano heeft opgevoed sinds hij drie jaar oud was. De pijn is diep en het verdriet om het verlies gaat gepaard met de schrijnende herinneringen aan die nacht van dat noodlottige uur waarop de politie pas om half twee 's nachts op de hoogte werd gebracht van Guiliano's dood, ook al wisten ze er uren eerder al van.

“Zijn moordenaar handelde uit minachting voor de menselijkheid en racisme”, benadrukt Gisela Kollmann en bekritiseert het gebrek aan steun van de stad München en politici voor de nabestaanden van de slachtoffers in de jaren die volgden. Op de plek waar haar kleinzoon werd neergeschoten wil ze bloemen en een foto van hem in plaats van dat mensen erop trappen. Een gedenkplaat herdenkt de slachtoffers van de aanslag, maar de pijn blijft niet alleen aanwezig in de vorm van herinneringen, maar ook door de gezondheidsproblemen die de familie sindsdien teisteren.

Een plaats van herinnering

Om de slachtoffers van de OEZ-aanval een waardige herinnering te geven, werd aan de Bunzlauer Straße 9 een “Ruimte voor Herdenking” ingericht. De herdenkingsruimte wordt tien jaar lang gratis ter beschikking gesteld door de stad München en is vooral bedoeld om het bewustzijn en educatief werk over rechts-extremistisch geweld te bevorderen. Bij de opening van de kamer lijkt Rudolf Kollmann, de vader van Guiliano, emotioneel aangedaan. “Deze ruimte betekent veel voor ons”, legt hij uit. Sibel Leyla, moeder van een ander slachtoffer, onderstreept het belang van deze plek voor de samenleving.

De ruimte is door familieleden en supporters zelf ontworpen en wordt gebruikt als leerruimte voor schoolklassen om voorlichting te geven over racisme. Ondanks deze positieve ontwikkelingen is er nog steeds sprake van een groot tekort: veel nabestaanden van de OEZ-slachtoffers hebben nog geen psychologische ondersteuning gekregen. Mona Fuchs, gemeenteraadslid van de Groene Partij, verontschuldigt zich voor het onvermogen van de stad om de nabestaanden te steunen. Bij de viering van de negende verjaardag van de aanslag zal een lied van Guiliano Kollmann worden gespeeld om hem en de andere slachtoffers te herdenken.

Een probleem voor de samenleving als geheel

De problemen die uit deze en soortgelijke aanvallen voortvloeien, zijn vaak behoorlijk complex. Rechts-extremisme, inclusief brute aanvallen, wordt gezien als een van de grootste bedreigingen voor de veiligheid in Duitsland. Volgens het Federale Bureau voor de Bescherming van de Grondwet zijn er in Duitsland ongeveer 32.000 mensen met rechts-extremistische opvattingen, van wie er 13.000 als gewelddadig worden geclassificeerd. De toename van rechts-extremistische misdaden is zorgwekkend: in 2020 werden ruim 23.600 rechts-extremistische misdaden geregistreerd, waaronder ruim 1.000 gewelddaden.

Gisela Kollmann benadrukt dat ook de verantwoordelijkheid bij de samenleving ligt om verdere rechtse terreur te voorkomen. “Solidariteit en steun voor de nabestaanden van de slachtoffers zijn van groot belang”, zegt ze, waarmee ze een centraal punt aansnijdt. De zaak Guiliano Kollmann en de daaropvolgende ontwikkelingen laten zien dat het dringend nodig is om de oorzaken en gevolgen van rechts-extremistisch geweld aan te pakken om dergelijke tragedies in de toekomst te voorkomen.

Het pad naar genezing en herinnering zal niet gemakkelijk zijn, maar de stem van dierbaren is onmiskenbaar en moet worden gehoord, zodat soortgelijke misdaden niet worden herhaald.

Kwik meldt dat...
Zuid-Duitsers liet weten dat…
BPB beschrijft dat...