Goetz's Lapidarium: Ένα συγκλονιστικό ρέκβιεμ για την τέχνη και τον θάνατο!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Πρεμιέρα του έργου του Ράιναλντ Γκέτς "Lapidarium" στις 11 Οκτωβρίου 2025 στο Residenztheater Munich - μια ποιητική εξέταση του θανάτου και της τέχνης.

Premiere von Rainald Goetz' Stück "Lapidarium" am 11. Oktober 2025 im Residenztheater München – eine poetische Auseinandersetzung mit Tod und Kunst.
Πρεμιέρα του έργου του Ράιναλντ Γκέτς "Lapidarium" στις 11 Οκτωβρίου 2025 στο Residenztheater Munich - μια ποιητική εξέταση του θανάτου και της τέχνης.

Goetz's Lapidarium: Ένα συγκλονιστικό ρέκβιεμ για την τέχνη και τον θάνατο!

Στις 10 Οκτωβρίου 2025, το Μόναχο γνώρισε μια λαμπρή πρεμιέρα στο Residenztheater: το τελευταίο έργο του Rainald Goetz με τίτλο «Lapidarium». Το κομμάτι, που είναι αναμφισβήτητα γραμμένο με τη μοναδική γραφή του Γκέτς, ξεπερνά κατά πολύ μια απλή θεατρική παράσταση. Είναι ένα δυνατό ρέκβιεμ που πραγματεύεται τον θάνατο ενώ ταυτόχρονα εστιάζει στη μνήμη μεγάλων καλλιτεχνών όπως ο Andy Warhol, η Ingeborg Bachmann και ο Philip Roth. Η παραγωγή, σε σκηνοθεσία Elsa-Sophie Jach, εντυπωσιάζει με τα ποιητικά και δοκιμιακά της στοιχεία, παιχνιδιάρικα και συνάμα βαθιά. [Nachtkritik](https://nachtkritik.de/nachtkritiken/deutschland/bayern/muenchen/residenztheater/lapidarium-resi denztheater-muenchen-rainald-goetz-brings-die-sprach-und-die-grossen-der-bundesdeutschen-kulturwelt-zum-tanzen) υπογραμμίζει ότι το στυλ του Γκέτς είναι ένα συναρπαστικό μείγμα σκίτσων και σύνθετης γλωσσικής σύνθεσης.

Σαν ημερολόγιο και ρέκβιεμ ταυτόχρονα, το κομμάτι αντικατοπτρίζει επίσης την παροδικότητα του ίδιου του Γκέτς και των φίλων και των συντρόφων του. Σε μια αναζωογόνηση της βαυαρικής πατρίδας, που στοχεύει ιδιαίτερα στο Μόναχο και τους πρόποδες των Άλπεων, αναφέρονται περίπου 250 άτομα από την τέχνη και την πολιτική. Οι χαρακτήρες στο "Lapidarium" είναι συχνά άντρες σύντροφοι, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων όπως ο Herbert Achternbusch και ο Benjamin von Stuckrad-Barre, που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική ζωή στη Βαυαρία.

Καλλιτεχνική υλοποίηση και μουσική συνοδεία

Η σκηνή, σχεδιασμένη με μαγικό τρόπο από την Aleksandra Pavlović, αναδεικνύεται από οπτικά εφέ, ενώ ο Jonas Alsleben χρησιμοποιεί τεχνικές ζωντανής κάμερας για να δημιουργήσει μια πρωτοποριακή εμπειρία θέασης. Η υποστήριξη έρχεται από τη μουσική διεύθυνση της Lena Geue, με ζωντανή μουσική από την Barbara Kolb και την Bernadette Wolf, που δίνουν εντυπωσιακές προφορές με την τούμπα τους. Το σύνολο, εξοπλισμένο με υποκριτικά ταλέντα όπως η Sibylle Canonica και η Pia Handel, προσφέρει μια δυνατή ερμηνεία που καθηλώνει τις δύο ώρες χωρίς διάλειμμα.

Μια άλλη συναρπαστική πτυχή είναι η αναφορά του Γκέτς σε προηγούμενα έργα. Το «Lapidarium» αντιπροσωπεύει το τέλος της τριλογίας του, η οποία ξεκίνησε με το «In the Realm of Death» το 2020 και συνεχίστηκε με το κομμάτι «Baracke» το 2023. Αυτή η τριλογία πραγματεύεται κεντρικά θέματα όπως η τρομοκρατία και η κοινωνική κριτική, που υπάρχουν πάντα στα εποχικά έργα του Goetz. Αυτό μπορεί επίσης να αναχθεί στις θεμελιώδεις εμπειρίες που είχε όταν σπούδαζε ιστορία, θεατρικές σπουδές και ιατρική στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilians του Μονάχου, πριν γίνει το προπύργιο της γερμανικής ποπ λογοτεχνίας Wikipedia.

Σχετικά με τον συγγραφέα

Ο Rainald Goetz, γεννημένος στο Μόναχο το 1954, κυριαρχεί στη γερμανόφωνη λογοτεχνική σκηνή από τη δεκαετία του 1980. Τα έργα του ταξινομούνται χρονολογικά στη γερμανική ποπ λογοτεχνία και συχνά αναφέρονται σε σύγχρονα γεγονότα και κοινωνικές εντάσεις. Το ντεμπούτο του μυθιστόρημα «Irre» τον έκανε αμέσως διάσημο και έκτοτε θεωρείται ένας ριζικά ειλικρινής παρατηρητής της κοινωνίας [Nachtkritik](https://nachtkritik.de/nachtkritiken/deutschland/bayern/muenchen/residenztheater/lapidarium-resid enztheater-muenchen-rainald-goetz-brings-die-sprach-und-die-grossen-der-bundesdeutschen-kulturwelt-zum-tanzen).

Με το «Lapidarium» ο Γκέτς ανανεώνει τη θεατρική ζωή του Μονάχου και μας κάνει να σκεφτόμαστε, όχι μόνο για όσα έχουμε ζήσει, αλλά και για όσα έχουμε μπροστά μας. Παραμένει συναρπαστικό να δούμε πώς αυτό το σημαντικό έργο θα τροφοδοτήσει περαιτέρω τη συζήτηση για την τέχνη και τον θάνατο τις επόμενες σεζόν. Η πρεμιέρα σηματοδοτεί ένα δυνατό ξεκίνημα για τη σεζόν 2025/2026 στο Residenztheater και το κοινό καλείται να ξεκινήσει ένα συναισθηματικό και στοχαστικό ταξίδι.