125 jaar Thalkirchen: van raften tot vrijetijdsplezier!

125 jaar Thalkirchen: van raften tot vrijetijdsplezier!

Op 21 juni 2025 viert Thalkirchen een belangrijk jubileum: 125 jaar geleden, op 1 januari 1900, werd de wijk bij München ingelijfd. Deze gebeurtenis was nauw verbonden met de geschiedenis van het raften. Een sleutelmoment was de oprichting van de centrale landen voor vlotverkeer, wat een revolutie teweegbracht in het goederenvervoer over de Isar. Thalkirchen werd al in 1268 voor het eerst schriftelijk vermeld en begon als een klein boerendorp voordat het in de 19e eeuw het centrum van het vlottenverkeer werd.

De bloeitijd van de vlottocht in München vond plaats in de jaren 1860, ongeveer 40 jaar vóór de oprichting. In die tijd voorzagen vlotters met hun platte houten boten in de grote vraag naar hout die ontstond als gevolg van de industrialisatie. Helga Lauterbach, stichtend lid van de rafting-cultuurvereniging München-Thalkirchen, bestudeert al meer dan 30 jaar de fascinerende geschiedenis van deze vorm van transport. “De Notlände aan het Isarkanaal was een belangrijk startpunt voor de vlotters”, legt ze uit. “Ze moesten onderweg talloze obstakels overwinnen, zoals de Georgenstein – dat was een echte uitdaging!”

Van een economische sector naar een vrijetijdsbesteding

In de loop van de tijd nam het vlotverkeer af: de aanleg van de Isar Valley Railway en de daarmee gepaard gaande afname van de houtdrift maakte het vlotverkeer overbodig. Het treinstation van Thalkirchner, waarvan de sporen ooit tussen Maria-Einsiedel-Straße en Mühlbach liepen, heeft nu plaats gemaakt voor een supermarkt. Vanaf 1900 verliep het verkeer via de nieuwe centrale gebieden in Thalkirchen. Tegenwoordig is het traditionele vlottenverkeer uitgegroeid tot een toeristische trekpleister; jaarlijks meren er ongeveer 500 tot 600 vlotten aan.

Het leven op de rivier is altijd verbonden geweest met bijzondere tradities. De “Thalkirchner Bratwurst” waren lokale specialiteiten tijdens de verwenperiode die erg populair waren bij pelgrims en vlotters. Paus Pius VI verleende in 1780 een plenaire aflaat voor pelgrimstochten, waardoor de populariteit van de regio aanzienlijk toenam. De bedevaartskerk St. Maria Thalkirchen, waarvan het oorspronkelijke stadscentrum eromheen lag, is nog steeds een trekpleister.

Het laatste vlot landt en hun betekenis

Tegenwoordig is de Zentrallände in Thalkirchen nog steeds de laatst overgebleven Floßlände in München, terwijl de ooit belangrijke Floßlände zoals de Untere Lände en de Obere Lände tot het verleden behoren. Deze laatste bevond zich boven de Ludwigsbrücke en was belangrijk voor het demonteren van de vlotten en het opslaan van hout - een omstandigheid die leidde tot de naamgeving van de Holzstrasse. De Untere Lände was jarenlang de belangrijkste aanlegsteiger voor raften in München en werd in 1870 beschouwd als een van de grootste rivierhavens van Europa.

Met de geleidelijke afname van het vlotverkeer groeide ook het gebruik van de spoorwegen, waardoor raften drastisch minder belangrijk werd als transportmiddel. Er is nu ook een restaurant aan de Zentrallände, omgebouwd van een 19e-eeuwse villa, dat zowel de lokale bevolking als toeristen trekt en de geschiedenis van het raften in Thalkirchen levend houdt.

De geschiedenis van Thalkirchen en zijn vlotverkeer maakt niet alleen deel uit van de stadsgeschiedenis van München, maar weerspiegelt ook de veranderingen in de samenleving en de economie die de regio door de eeuwen heen hebben gevormd.

Meer informatie vindt u op hallo-muenchen.de en omhoog Wikipedia.