Allerheiligen in Weiden: troost en hoop op de bosbegraafplaats

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Op Allerheiligen kwamen gelovigen bijeen op de Weiden Forest Cemetery om overleden zielen te eren en troost te vinden.

Am Allerheiligentag versammelten sich Gläubige im Waldfriedhof Weiden, um verstorbene Seelen zu ehren und Trost zu finden.
Op Allerheiligen kwamen gelovigen bijeen op de Weiden Forest Cemetery om overleden zielen te eren en troost te vinden.

Allerheiligen in Weiden: troost en hoop op de bosbegraafplaats

Allerheiligen, een belangrijke en contemplatieve feestdag in Beieren, lokt jaarlijks talrijke gelovigen naar kerken en begraafplaatsen. Dit jaar, op 1 november, was de sfeer op de bosbegraafplaats in Weiden bijzonder indrukwekkend. De vieringen trokken veel mensen aan die hun overledenen wilden herdenken en troost wilden vinden. Echo van Opper-Palts meldt dat de bijeenkomst werd gekenmerkt door stilte en gemeenschapsgevoel.

In veel tradities wordt november gezien als de maand van dodenherdenking, en daarom versieren mensen de graven van hun dierbaren met kaarsen en bloemen. Op Allerheiligen is het gebruikelijk om de overledene te herdenken met voorbeden en gebeden. De parochiegemeenschap St. Elisabeth en Maria Waldrast organiseerde de dienst op de bosbegraafplaats. Pastor Thomas Jeschner en parochievicaris Malachy Ukaonu spraken ontroerende woorden van troost. Een jongen raakte de harten van de aanwezigen toen hij een heilige definieerde als ‘iemand door wie de zon schijnt’.

De traditie van herdenken

Op 1 november viert de Katholieke Kerk niet alleen de heiligen, maar herdenkt ze ook alle mensen die een heilig leven hebben geleid. Deze traditie vindt zijn oorsprong in Antiochië in de 4e eeuw, maar heeft de afgelopen eeuwen verschillende aanpassingen ondergaan. Paus Gregorius IV stelde in 835 de feestdag voor de hele Westerse Kerk in. In Duitsland is Allerheiligen een feestdag in verschillende staten, waaronder Beieren, en wordt op 2 november gevolgd door Allerzielen, gewijd aan de doden in het vagevuur. Wikipedia biedt nog meer interessante inzichten in de oorsprong en betekenis van deze feestdag.

Tijdens de dienst op de bosbegraafplaats reciteerden de gelovigen litanieën die het vertrouwen in het eeuwige leven uitdrukten en de hoop elkaar weer te zien. Na de dienst vond een processie plaats naar het grote kruis op de begraafplaats, begeleid door de Sint-Elisabeth-kopergroep, die de groep begeleidde met koralen. De viering benadrukte niet alleen het verdriet, maar ook het nauwe verband tussen herinnering en hoop.

Een feest van gemeenschap

Het is een belangrijke dag voor veel families die op Allerheiligen en Allerzielen de graven van hun dierbaren bezoeken en deze feestelijk versieren. Actieve deelname aan deze ceremonies bevordert het gemeenschapsgevoel en herinnert ons aan de verbondenheid met de overledene. Kathedraalradio benadrukt dat grafwandelingen en zegeningen gebruikelijk zijn in overwegend katholieke regio's. In sommige regio's worden zelfs speciale bakproducten, zoals Allerheiligen Striezel, gemaakt ter ere van de overledene.

Deze traditionele gebruiken laten zien hoe belangrijk het idee van herdenken en samenzijn in de gemeenschap is. Ook al herdenkt Allerzielen op 2 november de doden, Allerheiligen is een dag die de eeuwige hoop belichaamt op een hereniging met de overledenen en het geloof in de heiligheid van het leven versterkt.