Stacja kolejowa Aubinger pozostaje bez barier: protesty wymagają szybkich rozwiązań!

Stacja kolejowa Aubinger pozostaje bez barier: protesty wymagają szybkich rozwiązań!

W Monachium szczególnie silna potrzeba działań na stacji kolejowej Aubinger. Stan stacji wcale nie jest pozbawiony barier, co od dawna krytykują mieszkańcy i politycy. W dniu 8 lipca 2025 r. posłanka do parlamentu krajowego Katja Weitzel (SPD) zorganizowała kontrolę w celu oceny aktualnej sytuacji na miejscu. Obecni byli liczni przedstawiciele kolei, komitetu miejskiego, powiatowego i stowarzyszeń obywatelskich. To, co się okazało, było otrzeźwiające: dostęp do peronu jest niemożliwy dla osób na wózkach inwalidzkich, ponieważ są tam tylko strome schody – zupełnie brakuje wind i schodów ruchomych, jak podaje Merkur.

Zapotrzebowanie na dostępność istnieje od ponad 40 lat. Choć wcześniej liczne wnioski ze strony lokalnej polityki i inicjatyw obywatelskich nie przyniosły skutku, obecnie nadzieje pokładane są w wczesnym remoncie. Od stycznia 2025 r. planowana jest rozbudowa stacji o cztery tory, zapewniająca jednocześnie dostęp bez barier. Jednak nie wiadomo, kiedy faktycznie się ona rozpocznie, jak podkreśla sam Weitzel. Skomplikowane obowiązki nie ułatwiają całego procesu. „Wolne Państwo musi w końcu działać” – żąda Weitzel i według katja-weitzel.de postrzega tę kwestię jako fundamentalną kwestię sprawiedliwości i partycypacji społecznej.

Wsparcie polityczne i wyzwania

Podczas inspekcji wyraźnie stwierdzono, że wszystkie zainteresowane strony – od miasta, przez kolej po rady doradcze ds. osób niepełnosprawnych – muszą płynąć na tym samym wózku, jeśli chodzi o rozwiązania. Jürgen Müller ze stowarzyszenia obywatelskiego Aubing – Neuaubing podkreśla potrzebę wspólnej inicjatywy. Budowy nie można już dłużej odkładać. Ale w tym tkwi problem: aby przyspieszyć rozbudowę, kolej potrzebuje najpierw oficjalnego zamówienia od Wolnego Państwa, a proces ten może zająć lata.

Obecnie rozważane są dwie opcje przebudowy stacji: peron centralny lub peron zewnętrzny. Michael Hatzel z Deutsche Bahn określa wymianę zdań jako konstruktywną, ale zwraca uwagę, że inicjatywa musi wyjść od polityków. Dyskutowane są również rozwiązania tymczasowe, które mogłyby poprawić dostępność do czasu ostatecznego wdrożenia, ale to również wymaga prowizji, co dodatkowo zwiększa zamieszanie wokół obowiązków.

Myśl nieszablonowo

Jak pokazuje przegląd różnych inicjatyw, w Niemczech lokalny transport publiczny staje się coraz bardziej pozbawiony barier. Na przystankach i stacjach kolejowych wdrażane są rampy, systemy naprowadzania i oznakowanie podłóg, aby ułatwić dostęp osobom niepełnosprawnym. Jednak pomimo postępu, przed nami jeszcze długa droga. Jak wynika z badania włączającego, 63% respondentów doświadcza ograniczeń w transporcie lokalnym i dalekobieżnym. Według deutschland-sperrfrei.de rząd federalny postawił sobie za cel osiągnięcie pełnej dostępności lokalnego transportu publicznego do 2026 r., przy czym rząd federalny inwestuje również w zachęcanie większej liczby osób do podróżowania koleją.

Sytuacja w Aubinger Bahnhof to nie tylko lokalne wyzwanie, ale część większego problemu, który dotyka wiele miast. Rośnie presja na odpowiedzialnych, a czas ucieka. Tylko wspólnie i z determinacją można zapewnić wszystkim obywatelom dostęp do transportu publicznego bez kolei.