Ο σιδηροδρομικός σταθμός Aubinger παραμένει χωρίς εμπόδια: οι διαδηλώσεις απαιτούν γρήγορες λύσεις!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Το Aubinger Bahnhof στο Μόναχο παλεύει για την προσβασιμότητα. Οι τοπικοί πολιτικοί ζητούν βελτιώσεις για όλους εδώ και 40 χρόνια.

Der Aubinger Bahnhof in München kämpft um Barrierefreiheit. Lokale Politiker fordern seit 40 Jahren Verbesserungen für alle.
Το Aubinger Bahnhof στο Μόναχο παλεύει για την προσβασιμότητα. Οι τοπικοί πολιτικοί ζητούν βελτιώσεις για όλους εδώ και 40 χρόνια.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός Aubinger παραμένει χωρίς εμπόδια: οι διαδηλώσεις απαιτούν γρήγορες λύσεις!

Στο Μόναχο υπάρχει ιδιαίτερα έντονη ανάγκη για δράση στον σιδηροδρομικό σταθμό Aubinger. Κάθε άλλο παρά χωρίς φραγμούς είναι η κατάσταση του σταθμού, την οποία κάτοικοι και πολιτικοί επικρίνουν εδώ και καιρό. Στις 8 Ιουλίου 2025, το μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου Katja Weitzel (SPD) οργάνωσε μια επιθεώρηση για να αξιολογήσει την τρέχουσα κατάσταση επί τόπου. Παρόντες ήταν πολυάριθμοι εκπρόσωποι της σιδηροδρομικής, της πόλης, της επαρχιακής επιτροπής και των ενώσεων πολιτών. Αυτό που προέκυψε ήταν απογοητευτικό: Η πρόσβαση στην πλατφόρμα είναι αδύνατη για τους χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων επειδή υπάρχουν μόνο απότομες σκάλες - λείπουν εντελώς οι ανελκυστήρες ή οι κυλιόμενες σκάλες, όπως αναφέρει ο Merkur.

Οι απαιτήσεις για προσβασιμότητα υπάρχουν για πάνω από 40 χρόνια. Ενώ προηγουμένως πολλές αιτήσεις από την τοπική πολιτική και πρωτοβουλίες πολιτών ήταν ανεπιτυχείς, οι ελπίδες τώρα εστιάζονται σε μια πρώιμη ανακαίνιση. Η επέκταση του σταθμού σε τέσσερις τροχιές, η οποία προβλέπει και πρόσβαση χωρίς εμπόδια, έχει προγραμματιστεί από τον Ιανουάριο του 2025. Αλλά το πότε θα ξεκινήσει πραγματικά παραμένει αβέβαιο, όπως τονίζει ο ίδιος ο Weitzel. Οι πολύπλοκες ευθύνες δεν κάνουν την όλη διαδικασία ευκολότερη. «Το Ελεύθερο Κράτος πρέπει επιτέλους να δράσει», απαιτεί ο Weitzel και βλέπει το ζήτημα ως θεμελιώδες ζήτημα δικαιοσύνης και κοινωνικής συμμετοχής, σύμφωνα με το katja-weitzel.de.

Πολιτική υποστήριξη και προκλήσεις

Κατά την επιθεώρηση δηλώθηκε ξεκάθαρα ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς - από την πόλη μέχρι τους σιδηροδρόμους μέχρι τα συμβουλευτικά συμβούλια ατόμων με αναπηρία - πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο σκάφος όταν πρόκειται για λύσεις. Ο Jürgen Müller από την ένωση πολιτών Aubing – Neuaubing τονίζει την ανάγκη για μια κοινή πρωτοβουλία. Η κατασκευή δεν μπορεί να αναβληθεί άλλο. Αλλά εκεί βρίσκεται το πρόβλημα: Για να προχωρήσει η επέκταση, ο σιδηρόδρομος χρειάζεται πρώτα μια επίσημη εντολή από το Ελεύθερο Κράτος - μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει χρόνια.

Δύο επιλογές για τη μετατροπή του σταθμού εξετάζονται επί του παρόντος: μια κεντρική πλατφόρμα ή μια εξωτερική πλατφόρμα. Ο Michael Hatzel από την Deutsche Bahn περιγράφει την ανταλλαγή ως εποικοδομητική, αλλά επισημαίνει ότι η πρωτοβουλία πρέπει να προέλθει από πολιτικούς. Συζητούνται επίσης ενδιάμεσες λύσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την προσβασιμότητα μέχρι την τελική εφαρμογή - αλλά αυτό απαιτεί επίσης μια επιτροπή, η οποία προσθέτει περαιτέρω τη σύγχυση γύρω από τις αρμοδιότητες.

Σκεφτείτε έξω από το κουτί

Στη Γερμανία, οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες γίνονται όλο και πιο απαλλαγμένες από εμπόδια, όπως δείχνει μια επισκόπηση διαφόρων πρωτοβουλιών. Ράμπες, συστήματα καθοδήγησης και σημάνσεις δαπέδων εφαρμόζονται σε στάσεις και σιδηροδρομικούς σταθμούς για να διευκολύνουν την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία. Όμως, παρά την πρόοδο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Σύμφωνα με μια μελέτη ένταξης, το 63% των ερωτηθέντων αντιμετωπίζει περιορισμούς στις τοπικές και υπεραστικές μεταφορές. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο να επιτύχει πλήρη προσβασιμότητα στις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες έως το 2026, με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επενδύει επίσης για να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να ταξιδεύουν με τρένο, σύμφωνα με το deutschland-sperrfrei.de.

Η κατάσταση στο Aubinger Bahnhof δεν είναι απλώς μια τοπική πρόκληση, αλλά μέρος ενός μεγαλύτερου προβλήματος που επηρεάζει πολλές πόλεις. Η πίεση στους υπεύθυνους μεγαλώνει και ο χρόνος τελειώνει. Μόνο από κοινού και με αποφασιστικότητα μπορεί να επιτευχθεί η πρόσβαση όλων των πολιτών στα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς σιδηρόδρομο.