Reforma CDU na rzecz obywateli: cios w prawa pracownicze?

Reforma CDU na rzecz obywateli: cios w prawa pracownicze?

W Niemczech dyskusja na temat pieniędzy obywateli trwa w najlepsze. Dziś, 12 czerwca 2025 r., wielka koalicja staje przed wyzwaniem przekształcenia istniejącego systemu świadczeń obywatelskich w nowe podstawowe zabezpieczenie osób poszukujących pracy. Jak jakobin Z raportów wynika, że ​​CDU od kampanii wyborczej walczy o pozbycie się pieniędzy obywateli, natomiast SPD jest bardziej otwarta na dostosowania. Nowo mianowana minister pracy Bärbel Bas potwierdziła już, że w programie znajduje się szybka reforma.

Z kolei Carsten Linnemann z CDU podkreśla, że ​​trzeba zająć się istotą systemu. Planowane zmiany w pieniądzu obywatelskim są jednak bardziej skomplikowane niż jego likwidacja. Wprowadzenie pieniądza obywatelskiego, które od stycznia 2023 r. zastąpiło dotychczasową regulację Hartz IV, nie obyło się bez kontrowersji i spotkało się ze szczególną krytyką ze strony FDP.

Pieniądze obywatelskie: między zabezpieczeniem społecznym a zachętami na rynku pracy

W istocie debata koncentruje się wokół sprawiedliwości społecznej, stabilności gospodarczej i wpływu świadczeń obywatelskich na rynek pracy. Centralnym punktem spornym jest wysokość świadczeń, np Bürgergeld.org widać. Krytycy, w tym lider grupy parlamentarnej FDP Christian Dürr, uważają obecne stawki za zbyt hojne w obawie, że zmniejszą motywację do podejmowania pracy. Zwolennicy natomiast opowiadają się za przystosowaniem się do rosnących kosztów życia w celu zapewnienia godnego życia.

Ponadto dane pokazują, że liczba beneficjentów świadczeń obywatelskich nie wzrosła dramatycznie. Badanie przeprowadzone przez IAB dokumentuje nawet spadek liczby stanowisk pracy podejmowanych przez osoby pobierające podstawowe świadczenia zabezpieczające o prawie sześć procent w pierwszym roku. Wątpliwości co do bezpośredniego związku pomiędzy wprowadzeniem pieniądza obywatelskiego a udziałem w rynku pracy są zatem więcej niż uzasadnione.

Rola sankcji i wartości społecznych

Wybuchowa jest także dyskusja na temat sankcji. Podczas gdy sekretarz generalny CDU Linnemann wzywa do zniesienia świadczeń obywatelskich dla „całkowicie odmawiających płacenia”, zwolennicy mniej rygorystycznego systemu sankcji argumentują, że pomoc jest skuteczniejsza niż kara. Badania pokazują, że około czterech na dziesięć uprawnionych osób nie korzysta ze świadczeń obywatelskich, często ze względu na napiętnowanie i przeszkody biurokratyczne. Sugeruje to, że rzeczywisty koszt systemu jest niższy niż oczekiwano.

Dyskusja na temat pieniędzy obywateli odzwierciedla podstawowe przekonania społeczne. Wyzwaniem pozostaje droga do systemu, który z jednej strony gwarantuje bezpieczeństwo społeczne, a z drugiej zachęca do podejmowania pracy. Państwo opiekuńcze w Niemczech, coś w tym stylu Instytut Böcklera państw członkowskich, znajduje się pod presją – zwłaszcza w świetle trwających debat na temat cięć i reform, które sprawiają, że podstawowe lata reform, takie jak „Agenda 2010” Schrödera, nadal są kontrowersyjne.

Konkluzja jest taka, że ​​pieniądze obywateli pozostają centralnym punktem dyskusji w niemieckiej polityce społecznej. Obecnie nie jest jasne, czy i w jaki sposób wielka koalicja przeprowadzi reformę podstawowego bezpieczeństwa w celu opanowania balansowania między żądaniami społecznymi a potrzebami gospodarczymi.