Η Cat Power μαγεύει το Μόναχο με τους θρυλικούς ήχους του Dylan!

Η Cat Power μαγεύει το Μόναχο με τους θρυλικούς ήχους του Dylan!

Χθες ήταν μια πολύ ιδιαίτερη βραδιά στο Μόναχο: ο Chan Marshall, πιο γνωστός ως Cat Power, αναδημιουργούσε μια θρυλική συναυλία του Bob Dylan που έλαβε χώρα στην Isarphilharmonie το 1966. Αυτή η εκδήλωση δεν προσελκύει μόνο τους σκληροπυρηνικούς θαυμαστές του Dylan, αλλά και όσους είδαν την τελευταία βιογραφική ταινία "Like A Complete Unknown" στον κινηματογράφο. Η αίθουσα ήταν ουσιαστικά sold out και το κοινό βυθίστηκε σε ένα πολιτιστικά ποικιλόμορφο μείγμα.

Φορώντας ένα πράσινο κοστούμι παντελόνι που της φαινόταν κομψό, η Μάρσαλ ξεκίνησε τη βραδιά με το «She Belongs To Me». Τη συνόδευαν ο κιθαρίστας Arsun Sorrenti και ο φυσαρμόνικας Aaron Embry. Η ερμηνεία τους, που έφερε στη ζωή πολλά από τα θρυλικά τραγούδια του Dylan, δεν ήταν εντελώς χωρίς προσωπική πινελιά. Οι ερμηνείες χαρακτηρίζονται από έναν πιο έντονο φωνητικό χρωματισμό, που ρίχνει ακόμη και νέο φως στο κλασικό “Just Like A Woman”.

Ένα επιτυχημένο ρεπερτόριο

Ο εννιάλεπτος μονόλογος του Μάρσαλ στο «Visions of Johanna» ήταν κάπως αντισυμβατικός αλλά απίστευτα ελκυστικός, δίνοντας στο κοινό μια νέα προσέγγιση στους περίπλοκους στίχους του Ντίλαν. Μεγάλα πιασάρικα τραγούδια όπως το "It's All Over Now, Baby Blue" ακούγονταν αναζωογονητικά, ενώ το "Desolation Row" τέθηκε για άλλη μια φορά στο επίκεντρο ως ένα περίπλοκο μεγάλο ποίημα. Αλλά δεν ήταν όλα στο γούστο των ακροατών: το "Mr. Tambourine Man" ήταν λίγο ήπιο σε σύγκριση.

Το ροκ μέρος της συναυλίας ξεκίνησε με το "Tell Me, Mama", προσφέροντας στους θαυμαστές μια οικεία αίσθηση που τους θύμισε τη μεταμόρφωση του Dylan από folk σε rock εκείνη την εποχή. Η συγκινητική ερμηνεία του “Leopard-Skin Pill-Box Hat” σε μια γρήγορη ροκ εκδοχή ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς. Το μόνο εξώφυλλο του σετ ήταν το «Baby Let Me Follow You Down», το οποίο ενθουσίασε τους θαυμαστές και ξεσήκωσε κάποια νοσταλγία.

Κριτική και προοπτική

Αν και η βραδιά πρόσφερε πολλές όμορφες στιγμές, σημειώθηκε επίσης ότι κομμάτια της παράστασης έμοιαζαν με πρόβες. Το φινάλε με το "Like A Rolling Stone" δεν χτύπησε ακριβώς τις κάλτσες του κοινού, αλλά αξίζει να δοκιμάσετε να ακούσετε το κλασικό του Dylan μέσα από τον προσωπικό φακό του καλλιτέχνη. Ωστόσο, το setlist αντικατόπτριζε την ιδέα ότι η Cat Power θα μπορούσε να συνεχίσει να περιοδεύει με διασκευές, ενώ μια νέα δουλειά με πρωτότυπα τραγούδια δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.

Όπως σημείωσε ο Michael Bartle σε μια από τις ραδιοφωνικές εκπομπές του, οι εκδόσεις διασκευών δεν είναι απλώς απομιμήσεις, αλλά παρέχουν μια μετάφραση μεταξύ των γενεών. Η Cat Power δεν έκανε απλώς φόρο τιμής στον Dylan με την απόδοσή της. ανοίγει έναν νέο λόγο για τις δημιουργικές αποφάσεις και την ευθύνη για εξέλιξη. Σύμφωνα με τα λόγια του Bayern 2, αυτό θέτει σε κίνηση έναν προβληματισμό σχετικά με τη μεταμόρφωση του Dylan και το νόημα της μουσικής του στις μέρες μας.

Συνοψίζοντας, με την ερμηνεία της στη διάσημη συναυλία στο Μόναχο, η Cat Power όχι μόνο αμφισβητεί την ηθική των διασκευών, αλλά κάνει επίσης μια ειλικρινή προσπάθεια να εμβαθύνει τη σχέση μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού. Η ερμηνεία τους έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην κληρονομιά ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς στην ιστορία, του οποίου η επιρροή παραμένει ζωντανή στις σύγχρονες ερμηνείες.