Zeldzame keversensatie: groot poproofdier keert na 100 jaar terug!

Zeldzame keversensatie: groot poproofdier keert na 100 jaar terug!

Tijdens een spannend natuurevenement rapporteerden natuurliefhebbers en wetenschappers in Zuid-Beieren een vondst die de harten van insectenliefhebbers sneller zou moeten laten kloppen. De grote poproofdier (Calosoma sycophanta), een zeldzame kever uit de loopkeverfamilie, is na ruim 100 jaar weer in de regio gesignaleerd. Bijzonder opmerkelijk zijn de berichten die vooral uit München, Bogenhausen en Moosach komen, maar ook uit de omliggende steden Freising en Landshut. Volgens Beiers Staatsinstituut voor Bosbouw en Bosbouw is deze vondst nu bevestigd door fotobewijs.

Maar wat maakt deze kever precies zo bijzonder? Het grote poproofdier eet voornamelijk rupsen van motten en speelt daarmee een belangrijke rol als nuttig insect. Naarmate het aantal mottensoorten toeneemt als gevolg van de klimaatverandering, kunnen de problemen voor eikenbomen ook toenemen. Deze kevers zijn een kleine bron van hoop, aangezien een enkel groot poproofdier maar liefst 400 rupsen per seizoen eet!

Een kever met een verhaal

De laatste gedocumenteerde waarneming van de grote poprover in Zuid-Beieren dateert uit 1906. De terugkeer van deze opmerkelijke kever zou onder meer te danken kunnen zijn aan de opwarming van de aarde, die hem een ​​geschikt leefgebied biedt. De kleine poppenrover (Calosoma-inquisiteur) zou, ondanks zijn zeldzaamheid in Zuid-Beieren, ook van deze veranderingen kunnen profiteren. Historisch gezien zijn er aanwijzingen voor deze soort in de Donauvallei aan de grens met Oostenrijk.

De Grote Pupal Robber is niet alleen opvallend, maar heeft ook een indrukwekkend uiterlijk: de lichaamslengte varieert tussen 17,5 en 28 millimeter, en de kleur kan variëren van blauwzwart tot goudgroen en zelfs licht roodachtig. Opvallend zijn de in de lengte gegroefde dekselvleugels, die van kleur kunnen variëren - een echt natuurkunstwerk.

Ecologische betekenis

Kevers, en vooral de grote poproofdier, leveren een cruciale bijdrage aan een gezond ecosysteem. Ze bevolken bijna alle habitats op aarde en vervullen verschillende rollen in het natuurlijke evenwicht. Als roofdieren eten ze niet alleen ongedierte, maar hun larven doen hetzelfde. Een bewijs van hoe belangrijk het behoud van dergelijke nuttige organismen is voor de biologische bestrijding. Ook andere nuttige keversoorten zijn momenteel erg populair, zoals lieveheersbeestjes, die tijdens hun leven wel 40.000 bladluizen eten.

Het Beierse Staatsinstituut voor Bosbouw en Bosbouw heeft burgers uitgenodigd om waarnemingen van de grote poppenroof te melden, vooral met afbeeldingen en exacte locaties. Dit zou kunnen helpen om de populatie van deze bedreigde soort beter te begrijpen en mogelijk te beschermen.

Het palet van poppenrovers

Het halsschild is een belangrijk kenmerk bij het onderscheiden van de twee pop-roofdiersoorten. Het grote poproofdier heeft een dwarsgelobd pronotum, waardoor hij zich duidelijk onderscheidt van andere keversoorten, terwijl het kleine poproofdier een ovaal pronotum heeft. Ondanks hun overeenkomsten zijn beide soorten unieke vertegenwoordigers binnen het geslacht van poproofdieren (Calosoma). Deze kevers zijn echte overlevers en overwinteren als volwassene maximaal drie jaar in de grond.

Over het geheel genomen laat de terugkeer van het pop-roofdier naar onze regio zien hoe de natuur zich kan aanpassen aan veranderende omstandigheden en herinnert het ons aan het belang van het beschermen en waarderen van onze inheemse nuttige insecten. Om meer te weten te komen over deze fascinerende kevers biedt de LWF een folder met portretten van beide soorten aan om te downloaden, zodat de bevolking nog actiever wordt in het natuurbehoud.