Εγκαταλελειμμένοι Ολυμπιακοί χώροι: Ερείπια αφηγούνται τραγικές ιστορίες

Εγκαταλελειμμένοι Ολυμπιακοί χώροι: Ερείπια αφηγούνται τραγικές ιστορίες

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι κάτι περισσότερο από ένα σημαντικό αθλητικό γεγονός - συχνά αφήνουν επίσης ένα ίχνος εγκατάλειψης με τη μορφή άδειων αθλητικών εγκαταστάσεων και παραμελημένων χώρων. Η κατάσταση των πρώην χώρων αγώνων έχει οδηγήσει εδώ και πολύ καιρό σε ένα φαινόμενο γνωστό ως «χαμένες θέσεις». Είτε στην Αθήνα, είτε στο Σεράγεβο είτε στο Μόναχο: οι ιστορίες αυτών των εγκαταλελειμμένων τόπων είναι τόσο συναρπαστικές όσο και καταθλιπτικές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, το οποίο ήταν ο χώρος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972. Ο σταθμός του S-Bahn, που κάποτε ήταν ζωντανό κέντρο κατά τη διάρκεια των αγώνων, έκλεισε μετά την εκδήλωση. Σήμερα είναι κατάφυτο από δέντρα και γκράφιτι και παρουσιάζεται ως ένα απόκοσμο λείψανο περασμένων ημερών. Κοιτάζοντας πίσω, υπάρχει κάτι λυπηρό για τον Ολυμπιακό χώρο, όπως ακριβώς και η μοίρα άλλων γηπέδων όλα αυτά τα χρόνια.

Εγκαταλελειμμένες αθλητικές εγκαταστάσεις παγκοσμίως

Όποιος ρίξει μια ματιά στην κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων αναγνωρίζει γρήγορα την τάση: πολλοί χώροι ερειπώνονται ή αφήνονται στη φύση. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, το Ολυμπιακό Χωριό, που κάποτε χτίστηκε για περισσότερους από 10.000 αθλητές, καταστράφηκε μετά την οικονομική κρίση. Το γήπεδο μπιτς βόλεϊ, που κατασκευάστηκε για περισσότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ, είναι πλέον κατάφυτο και αχρησιμοποίητο. Αυτό καθιστά σαφές ότι οι εορτασμοί των Ολυμπιακών Αγώνων συχνά δίνουν τη θέση τους στη θλίψη.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πίστα με τα έλκηθρα στο Σεράγεβο, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως θέση πυροβολικού κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας και τώρα χαρακτηρίζεται από τρύπες από σφαίρες. Το ξενοδοχείο Igman, το οποίο χτίστηκε κάποτε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, έπεσε επίσης θύμα στις φλόγες του πολέμου και επομένως είναι ένα άλλο παράδειγμα σήψης. Φωτογραφίες από τα χρόνια μετά τους αγώνες στην Αθήνα, το Ρίο ντε Τζανέιρο και την Ατλάντα δείχνουν εντυπωσιακά τη θλιβερή κατάσταση αυτών των «χαμένων τόπων» και δείχνουν πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν οι καιροί.

Το μέλλον των Ολυμπιακών χώρων

Όμως η ιστορία δεν τελείωσε τραγικά σε όλες τις πόλεις. Μια θετική προοπτική για τους Ολυμπιακούς αθλητικούς χώρους μπορεί να δει κανείς στο Παρίσι, για παράδειγμα, όπου οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 βρίσκονται ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Εδώ το «Stade de France» χρησιμοποιείται ως Ολυμπιακό στάδιο, ενώ το beach volley παίζεται ακριβώς δίπλα στον εμβληματικό Πύργο του Άιφελ. Ακόμα και οι προγραμματισμένοι ιππικοί αγώνες γίνονται στους γραφικούς κήπους του Παλατιού των Βερσαλλιών.

Στο Παρίσι, το Ολυμπιακό Χωριό μετατρέπεται σε 2.800 διαμερίσματα για να προσφέρει ένα σπίτι σε οικογένειες και φοιτητές. Τέτοιες ιδέες μπορούν να βοηθήσουν να διασφαλιστεί ότι οι Ολυμπιακοί χώροι δεν θα ξεχαστούν, αλλά μάλλον προσφέρουν βιώσιμα οφέλη για την πόλη και τους κατοίκους της.

Αν και η ιστορία πολλών ολυμπιακών χώρων χαρακτηρίζεται συχνά από παρακμή, υπάρχουν επίσης παραδείγματα μετατροπής και καινοτόμων ιδεών. Η πρόκληση θα είναι να κυριαρχήσει η πράξη εξισορρόπησης μεταξύ της εκτίμησης της αθλητικής παράδοσης και των αναγκών της σημερινής κοινωνίας.

Οι ιστορίες αυτών των «Χαμένων Τόπων» είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αν κοιτάξετε πίσω, μπορείτε να δείτε τους Ολυμπιακούς Αγώνες όχι μόνο ως ένα αθλητικό θέαμα, αλλά και ως ένα κεφάλαιο γεμάτο αντιθέσεις - από το μεγαλείο της νίκης μέχρι τη σκιά της παρακμής.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις εγκαταλειμμένες ολυμπιακές τοποθεσίες, ρίξτε μια ματιά στις αναφορές Ταξιδιωτικός ρεπόρτερ και πρύμνη.δε.