Renée Sintenis: de vergeten meester van dierenplastic in Berlijn

Renée Sintenis: de vergeten meester van dierenplastic in Berlijn

München-Freimann, Deutschland - Op 6 juni 1962 werd een onopvallend maar zo belangrijk beeld opgezet op de middelgrote strook van de A9-snelweg bij de ingang van München-Freimann. The Bear Boy, ontworpen door de getalenteerde kunstenaar Renée Sintenis, symboliseert het verband tussen de gedeelde Berlijn en West -Duitsland en München zelf. Maar wie was deze opmerkelijke vrouw die er naar op zoek was in de sculptuurwereld?

Renée Sintenis groeide op in een tijd waarin de rol van vrouwen in de kunstscene allesbehalve eenvoudig was. Als kind toonde ze al een speciale affiniteit, dus rapporten bayern 2 dat ze een runt in de poppencar en gedecoreerde schoolletters met foto's van honden en paarden heeft. Deze passie leidde haar tot de beslissing om een ​​beeldhouwer te worden - een beroep dat destijds als nogal twijfelachtig werd beschouwd. Aangezien vrouwen niet werden goedgekeurd aan de Berlijnse Academie van Arts, koos Sintenis voor een kunst en ambachten waarin ze zowel vrouwelijke handelingen als mannelijke goden modelleerden terwijl de dierlijke voorstellingen werden verwaarloosd.

pionierswerk in het beeld

In de eerste jaren van de Eerste Wereldoorlog begon Sintenis klein gips uit gips te produceren, waaronder veulens, herten, ezels en gazelles. Deze werken werden goed ontvangen door het publiek, hoewel ze vaak door critici werden afgewezen als "tepels" of "showcase art". Ze miste het om af te studeren en de voornaam "Renate" te accepteren, die haar onconventionele aanpak onderstreept.

De artistieke carrière pakte snelheid op - Na de Eerste Wereldoorlog was Sintenis de eerste vrouw op het gebied van beeldhouwkunst aan de Academie voor de kunst, maar al snel uitgesloten van de Academie vanwege haar Joodse oorsprong. Haar werken leden aan massale beperkingen van het nazi -regime, velen zijn verwijderd uit openbare collecties. Ondanks deze tegenslagen slaagde ze erin om naam te maken met haar plastic werk.

The Berlin Bär

Misschien haar best -bekende werk, het standbeeld van de Berlijnse beer, creëerde Sintenis 1932. Deze sculptuur werd een symbool van Berlijn en vond zijn weg naar de filmwereld, waar het werd toegekend als een trofee op het Berlijnse filmfestival uit 1953. Deze prijs, bekend als de "Sinten Bär", wordt bekroond met de winnaars van de winnaars. Deze eer laat zien hoeveel Sintenis 'werk verankerd is in sociale perceptie.

Renée Sintenis wordt niet alleen beschouwd als een belangrijke kunstenaar van de Weimar Republic, maar ook als een model voor de "nieuwe vrouw". Hun modieuze uiterlijk en hun onconventionele levensstijl maakten hen een echte beroemdheid in Berlijn in de jaren 1920. Ze ontwikkelde haar eigen ontwerptaal met impressionistisch-flikkerende oppervlaktebehandeling en toonde het onschadelijke jonge dieren in haar bewegingen-een teken van haar diepe verbinding met de natuur.

Vandaag zijn haar werken niet alleen te vinden in musea, maar ook onderdeel van de herinnering aan de steden die het hebben gevormd. Hun berensculpturen zijn niet langer alleen eenvoudige sculpturen, maar delen van een culturele identiteit die veel verder werken dan hun tijd van herkomst. Dankzij de presentatie van meer dan 80 van haar werken in het Edwin Scharff Museum is er ook een unieke mogelijkheid om de creatie van een van de meest invloedrijke artiesten van hun tijd te verkennen, als De erfenis van Renée Sintenis is onvergankelijk. Haar liefde voor dieren, haar onvermoeibare strijd om erkenning en haar artistieke visie maken haar een echte pionier - een rol die ze nog steeds belichaamt met gratie en stijl.