Emotionele herdenkingsdienst in München: nazaten van de nazi-slachtoffers verenigd

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Miriam Oles herdenkt haar vermoorde voorouders in het Glockenbachviertel om in het reine te komen met het verleden en hoop te vinden.

Miriam Oles gedenkt im Glockenbachviertel ihrer ermordeten Vorfahren, um die Vergangenheit zu verarbeiten und Hoffnung zu finden.
Miriam Oles herdenkt haar vermoorde voorouders in het Glockenbachviertel om in het reine te komen met het verleden en hoop te vinden.

Emotionele herdenkingsdienst in München: nazaten van de nazi-slachtoffers verenigd

Op 19 juni 2025 reisden talloze nakomelingen van nazi-slachtoffers naar München om samen een emotionele herdenking van hun verloren familieleden te vieren. Eén van de deelnemers was Miriam Oles, die op een heel bijzondere manier het verleden van haar voorouders probeerde te verwerken. Zij is de kleindochter van Abraham Schindler, wiens lot exemplarisch is voor veel Joodse inwoners van München die tijdens de Holocaust zijn vermoord.

Miriam, die nu in New Jersey woont, reisde met haar gezin en meer dan veertig familieleden vanuit Israël en de VS. Haar ouders zijn in München geboren en veel van haar familieleden zijn door de nazi's vermoord. De verlangende verbinding met de stad en de gemengde gevoelens die daarmee gepaard gingen, kenmerkten haar eerste bezoek: “Het was een warm welkom, maar de uitdagingen om in het reine te komen met het verleden blijven bestaan”, meldde ze. Samen met haar familie plaatste ze herdenkingsborden in het Glockenbachviertel om de elf slachtoffers van haar familie te herdenken, die deel uitmaakten van de ruim 5.000 joden uit München die de Holocaust niet overleefden. Abraham Schindler werd in 1943 naar het getto van Theresienstadt gedeporteerd en daar vermoord, samen met zijn zus Mina en tal van andere familieleden.

Herdenkingsbord in München

De stad München heeft met de Herinnering teken heeft een waardevol initiatief gelanceerd dat nabestaanden in staat stelt de namen en het lot van omgekomen familieleden waardig te eren. Deze herdenkingsborden kunnen worden aangevraagd voor mensen die tussen 30 januari 1933 en 8 mei 1945 in München woonden en door de nationaal-socialistische vervolging om het leven kwamen. De aanvragen worden individueel behandeld om de slachtoffers van het nazi-bewind te herdenken.

Er zijn al meer dan 250 gedenkplaten en stèles in de stad die vervolgde en vermoorde mensen herdenken. De herdenkingsborden zijn niet alleen een eerbetoon aan het verleden; ze maken ook een vorm van genezing mogelijk. Miriam Oles is ervan overtuigd dat de stad met dit initiatief een moderne ranch belichaamt die een cultuur van herinnering en menselijkheid combineert.

De betekenis van herinnering

Charlotte Knobloch, voorzitter van de Joodse Gemeenschap van München, benadrukte tijdens de herdenkingsdienst het belang van deze herdenkingsborden. Ze dienen niet alleen om het onrecht te herdenken, maar ook om te laten zien dat de herinnering aan de slachtoffers actief en levend blijft. Deze waardering voor de levens die verloren zijn gegaan door de verschrikkingen van de oorlog en de wreedheden van het naziregime werd ook gevoeld in de ontroerende woorden van dezelfde herdenking, waaraan enkele lokale bewoners deelnamen via digitale uitzendingen vanuit Israël.

Een andere deelnemer, Bernard Frieder, eveneens een afstammeling van Joodse mensen uit München, had soortgelijke ervaringen. Terwijl ook hij met een negatief beeld van Duitsland werd geconfronteerd, lieten de vriendelijke mensen in München hem het tegendeel zien. “Het is indrukwekkend wat de stad doet”, zei hij na een bezoek aan de gedenkplaten. Zijn indruk demonstreert, net als die van veel andere deelnemers, de kracht van het geheugen om mensen samen te brengen en als hulpmiddel voor genezing te dienen.

De herinnering aan de Holocaust en het lot van de slachtoffers blijft bijzonder relevant in een tijd waarin huidige conflicten zoals de oorlog tussen Israël en Iran de herinnering aan een ander pijnlijk deel van de geschiedenis oproepen. De nazaten van de slachtoffers hebben opnieuw laten zien hoe belangrijk het is om de gebeurtenissen uit het verleden niet te vergeten en de overledene met waardigheid en respect te herdenken.