Τα σχέδια του σταδίου της Lehmann για το 1860: επενδυτής ή οραματιστής;

Τα σχέδια του σταδίου της Lehmann για το 1860: επενδυτής ή οραματιστής;

Οι φήμες για τον πρώην τερματοφύλακα της εθνικής Γενς Λέμαν ως πιθανό επενδυτή στο TSV 1860 Munich έχουν προκαλέσει σάλο στους ειδικούς. Αλλά τώρα ο Πρόεδρος Gernot Mang έχει λάβει μια ξεκάθαρη θέση: «Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό, επομένως δεν υπάρχει τίποτα να πούμε για αυτό», είπε, προκειμένου να διαψεύσει τις εικασίες για ανάμειξη της Lehmann. Παρόλα αυτά, το όνομα Lehmann παραμένει παρόν στη συζήτηση για το μέλλον του συλλόγου, ειδικά σε σχέση με τα σχέδια του γηπέδου και τις φιλοδοξίες του ως επενδυτής. Μεγαλόφωνος liga3-online.de Η Lehmann τάσσεται υπέρ της κατασκευής ενός νέου σύγχρονου σταδίου χωρητικότητας 40.000 έως 50.000 θεατών στο Munich Riem.

Το εκτιμώμενο κόστος για αυτό το φιλόδοξο έργο είναι περίπου 250 με 350 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ η Lehmann ανοίγει τα μάτια της σε συνεπενδυτές για να αγοράσει τις μετοχές του Hasan Ismaik -η τιμή πώλησης λέγεται ότι κυμαίνεται μεταξύ 25 και 30 εκατομμυρίων ευρώ- ο Mang έχει άλλα σχέδια που επιδιώκει σθεναρά. «Ο Ριέμ δεν ήταν ποτέ μέρος των συζητήσεων», τονίζει ο πρόεδρος και δεσμεύεται να επεκτείνει το παραδοσιακό στάδιο Grünwald.

Η διαφορά στα οράματα

Παρά τα συγκεκριμένα σχέδια της Lehmann να ενταχθεί στους Lions, τα οποία έχει εκφράσει επανειλημμένα στο παρελθόν όταν εξέταζε την εξαγορά το 2013 και το 2016, ο σημερινός πρόεδρος, Gernot Mang, είναι δύσπιστος σχετικά με αυτές τις φιλοδοξίες. Η Lehmann σχεδιάζει όχι μόνο να ενεργήσει ως επενδυτής, αλλά και να συμμετάσχει ενεργά στην καθημερινή δουλειά ως «Head of Sport» και να φέρει στην ομάδα δύο «εξέχοντες θρύλους των Lions». Αυτό θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στην τρέχουσα αθλητική ηγεσία και να ασκήσει πίεση στον σημερινό αθλητικό διευθυντή, Κρίστιαν Βέρνερ.

Ταυτόχρονα, η ανακαίνιση του σταδίου Grünwalder προκαλεί τεχνικές συζητήσεις μεταξύ των ειδικών. Ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής Florian Nagler, ο οποίος ειδικεύεται στις απλές και βιώσιμες κατασκευές, ανέπτυξε σχέδια για την ανακαίνιση με τους μαθητές του. Ωστόσο, εκφράζει ανησυχίες για τα 40 εκατ. ευρώ που προορίζονται για τις ανακαινίσεις, τα οποία πιστεύει ότι δεν επαρκούν για να σημειωθεί σημαντική πρόοδος. «Η μετατροπή του Sechzgerstadion είναι περίπλοκη, ειδικά λόγω της τοποθεσίας και της υπάρχουσας ανάπτυξης», είπε ο Nagler. Υποστηρίζει επίσης τη διατήρηση του χαρακτήρα του σταδίου και ζητά στρατηγικό σχεδιασμό για ολόκληρη την περιοχή του σταδίου, συμπεριλαμβανομένων των εστιατορίων και των ανοιχτών χώρων.

Ευκαιρία αστικής ανάπτυξης

Ο Nagler βλέπει την ανακαίνιση του Sechzgerstadion ως μια εξαιρετική ευκαιρία για το Μόναχο να κάνει το ορόσημο πιο αστικό και πολυλειτουργικό. «Δεν πρέπει να σκυροδετήσουμε τα πάντα», συνοψίζει, ενώ αναφέρθηκε στην πιθανότητα διαμερισμάτων πάνω από την ανατολική κερκίδα. Αν έχει τον τρόπο του, το γήπεδο θα μπορούσε να γίνει όχι απλώς ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, αλλά αναπόσπαστο μέρος της ζωής της πόλης. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα υπήρχε χώρος για ένα σύγχρονο γήπεδο ποδοσφαίρου, το οποίο βρίσκεται συχνά στα περίχωρα της πόλης.

Οι διαφορετικές απόψεις μεταξύ του Jens Lehmann και του Gernot Mang αντιπροσωπεύουν όχι μόνο διαφορετικά οράματα για το μέλλον του συλλόγου, αλλά και για τις προκλήσεις που φέρνει μαζί του το στάδιο Grünwalder. Ο Mang επιδιώκει με συνέπεια την επέκταση του υπάρχοντος γηπέδου, ενώ η Lehmann θέλει να συνδυάσει τις ρίζες των Lions του Μονάχου με μια νέα ιδέα γηπέδου. Η συζήτηση για τα σχέδια του σταδίου παραμένει συναρπαστική και οι επόμενες εβδομάδες θα μπορούσαν να είναι καθοριστικές για τον καθορισμό του μονοπατιού που θα ακολουθήσει τελικά. Οι ελπίδες και οι ιδέες είναι μεγάλες και τόσο η διοίκηση του συλλόγου όσο και η πόλη πρέπει τώρα να χαράξουν την πορεία για το μέλλον.

Το τι θα γίνει στη συνέχεια μένει να το δούμε. Είναι σαφές ότι η απόφαση θα έχει αντίκτυπο τόσο στην αθλητική επιτυχία όσο και στην αστική ανάπτυξη του Μονάχου. Οι συζητήσεις για ένα νέο γήπεδο ή την ανακαίνιση του σταδίου Grünwalder είναι σε πλήρη εξέλιξη και αποκαλύπτουν πολλά για τις φιλοδοξίες και των δύο πλευρών.

Συνοψίζοντας, δείχνει για άλλη μια φορά ότι το μέλλον των λιονταριών στο Μόναχο κάθε άλλο παρά ξεκάθαρο είναι. Τόσο τα σχέδια της Lehmann όσο και οι απόψεις του Mang προσφέρουν στους θαυμαστές και στην πόλη πολλά να συζητήσουν.