Lachen στο υπόγειο: Το χιούμορ του Μονάχου μεταξύ παράδοσης και κινδύνου

Lachen στο υπόγειο: Το χιούμορ του Μονάχου μεταξύ παράδοσης και κινδύνου

München, Deutschland - Στον πολύχρωμο και συχνά χιουμοριστικό κόσμο του Μονάχου, υπάρχουν πάντα ενδιαφέρουσες εξελίξεις για να παρατηρήσετε. Ένα τρέχον θέμα που αφορά το μυαλό είναι ο τρόπος με τον οποίο το χιούμορ γίνεται αντιληπτό σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Ενώ το χιούμορ σε αυτή τη χώρα θεωρείται κάτι καθημερινά, μέχρι πρόσφατα ήταν επικίνδυνο στη Συρία να παρουσιαστεί δημοσίως με το χιούμορ. Πολλοί άνθρωποι κυριολεκτικά έπρεπε να "πάνε στο υπόγειο", το οποίο στη φράση του Μονάχου σημαίνει ότι έχουν ένα λιγότερο έντονο χιούμορ ή δεν μπορούν να τους δείξουν ανοιχτά. Αυτό αναφέρεται από το süddeutsche zeitung .

Στο Μόναχο, πολλοί κάτοικοι όχι μόνο περιγράφουν με υπερηφάνεια τον εαυτό τους ως χιουμοριστικό. Υπάρχουν ακόμη και συζητήσεις για το καλό, το ημι -βρώμικο και το άθλιο χιούμορ. Μετά από όλα, ο Münchner είναι γνωστός για τα υπόγεια τους, τα οποία όχι μόνο χρησιμεύουν για την παρασκευή μπύρας ή αποθήκευσης κρασιού, αλλά και ως υποχώρηση για αστεία και γέλια. Αλλά τι γίνεται με άλλες χώρες; Όπως και στο παράδειγμα του χιούμορ ως πολιτικό εργαλείο, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Οι δημοκράτες χρησιμοποιούν γελοιοποίηση εκεί για να δυσφημήσουν τον πολιτικό αντίπαλο. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού είναι ο J.D. Vance, ο οποίος έχει ονομάσει Kamala Harris ως "άτεκλη κυρία γάτα". Αυτό περιγράφει τη μετασχηματιστική δύναμη του χιούμορ στον πολιτικό λόγο και μια τάση, η οποία σταδιακά κερδίζει επίσης πόδι στη Γερμανία, όπως fre.de όχι σε ένα άρθρο

ένα πολιτιστικό φαινόμενο

Το χιούμορ δεν είναι μόνο ένα ζήτημα της διασκέδασης, αλλά και ενός σημαντικού πολιτιστικού φαινομένου. Ο Lars Koch, ένας λογοτεχνικός και επιστήμονας των μέσων ενημέρωσης από τη Δρέσδη, ασχολήθηκε εντατικά με αυτό το θέμα. Παρατηρεί ότι το χιούμορ είναι ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πολιτισμικό -ιστορικό υπόβαθρο. Οι διαφορετικοί πολιτισμοί μπορούν να παρουσιάσουν πολύ διαφορετικές αντιδράσεις στα ίδια αστεία. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στις τρέχουσες συζητήσεις σχετικά με τη σατιρική εξέταση των κοινωνικών θεμάτων, όπως και στο Η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει όλο και περισσότερο την κατανόηση του χιούμορ και συγκεντρώνει διάφορους πολιτισμούς χιούμορ. Υπάρχουν όμως επίσης κίνδυνοι: τα αστεία μπορούν να αυξήσουν τα στερεότυπα ή να έχουν προσβλητικό αποτέλεσμα, κάτι που μπορεί να συμβαίνει, ειδικά με ευαίσθητα ζητήματα όπως η θρησκεία. Η διαμάχη καρικατούρας μεταξύ δυτικών και μουσουλμανικών πολιτισμών δείχνει εντυπωσιακά πώς το χιούμορ μπορεί να αναφλέξει τις συγκρούσεις.